1. ظهرنويسي بايد به صورت كتبي باشد. بنابراين ظهرنويسي شفاهي فقط به موجب مقررات مدني مفيد و مؤثر است.
2. ظهرنويسي سند تجاري بايد در خود سند به عمل آيد يعني ظهرنويسي در سند جداگانه فقط به موجب مقررات مدني مفيد و مؤثر خواهد بود. بعضي از حقوقدانان معتقدند ظهرنويسي در سند جداگانه معتبر است زيرا در اين صورت ظهرنويسي در سند جداگانه موجب مي‌شود سند تجاري به دفعات بيش‌تري مورد ظهرنويسي قرار گيرد. حال آن كه اگر قرار باشد ظهرنويسي فقط در خود سند تجاري به عمل آيد سند تجاري، كمتر مي‌تواند مورد ظهرنويسي قرار گيرد.
3. مستنداً به ماده 246 ق. تجارت براي تحقق ظهرنويسي صرف امضاي ظهرنويس كافي بوده و نيازي به درج عبارت ديگر نيست. لازم به ذكر است ظهرنويسي با مهر تنها (اثر انگشت) همان اثر امضاء را دارد.
4. قيد تاريخ در هنگام ظهرنويسي الزامي نيست، هر چند قيد تاريخ مزايايي دارد از جمله اين كه نشان مي‌دهد كه آيا ظهرنويس در تاريخ ظهرنويسي صلاحيت ظهرنويسي داشته است يا خير؟ براي مثال آيا ورشكسته يا محجور  بوده يا خير ؟ ضمناً از طريق قيد تاريخ ظهرنويسي قانون حاكم بر ظهرنويسي مشخص مي‌شود زيرا مي‌دانيم اسناد از حيث ظهرنويسي تابع قانون حاكم در زمان ظهرنويسي مي‌باشند.
5. بحث است كه آيا رشتة ظهرنويسي بايد مرتب باشد يا خير؟ يعني آيا مرتب نبودن رشتة ظهرنويسي بر حقوق دارندة برات خدشه ايجادمي‌كند يا خير؟ هر چند كه برخي از حقوقدانان مستنداً به مواد 266 و 288 ق. تجارت معتقدند در حقوق ايران رشتة ظهرنويسي بايد مرتب باشد ولي اين نظر ضعيف است.

لازم به ذكر است مرتب بودن رشتة ظهرنويسي به طرق زير قابل اثبات است: اول با قيد شماره، دوم با قيد تاريخ، سوم با قيد نام منتقل‌اليه.