تعريف: ماده 40 «حق انتفاع عبارت از حقي است كه به موجب آن شخص مي‌تواند از مالي كه عين آن ملك ديگري است يا مالك خاصي ندارد استفاده كند.»

حق انتفاع يا ناشي از اذن است (ايقاع) يا ناشي از عقد

اذن در حقوق در حقوق مدني ايران حقي ايجاد نمي‌كند و تنها اثر آن اباحه در تصرف و استفاده است. مالك هرگاه بخواهد مي‌تواند از اذن خود رجوع كند و چون حقي ايجاد نمي كند به ارث هم نمي‌رشد يعني اگر ماذون (منتفح) فوت كند اذن به و را شش منتقل نمي‌شود همچنين مأذون ناشي از اذن فقط باعث اباحه متصرف در استفاده از منافع يك عين مي‌شود