نكاتي چند در خصوص تعريف و تشكيل شركت‌هاي سهامي:

1- طبق ماده1 لايحه اصلاحي قانون تجارت مصوب 1347، شركت سهامي شركتي است كه سرمايه آن به سهام تقسيم شده و مسؤوليت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمي سهام آنها است.

2- شركت سهامي شركت بازرگاني محسوب مي‌شود ولو آن كه موضوع عمليات آن معاملات تجارتي باشد يا نباشد. يعني معيار تجاري تلقي شدن اين شركت‌ها شكل آن‌هاست و نه موضوع فعاليت آنها.

3- منظور از مبلغ اسمي سهم مبلغي است كه در اساسنامه براي سهم معين شده است كه اين مبلغ متفاوت با مبلغ واقعي سهم است كه آن مبلغي است كه بر حسب فعاليت شركت و سود و زياني كه حاصل مي‌شود تغيير مي‌كند. (قيمت واقعي سهم بر اساس ترازنامه معين مي‌شود.)

4- شركت‌هاي سهامي به دو دسته تقسيم مي‌شوند:

1- شركت‌هاي سهامي عام

2- شركت‌هاي سهامي خاص

1- شركت‌هاي سهامي عام:

چنانچه قسمتي از سرمايه شركت را مؤسسين و قسمتي ديگر از طريق مردم تأمين گردد شركت سهامي عام خواهد بود.

2- شركت‌هاي سهامي خاص:

چنانچه تمامي سرمايه توسط مؤسسين تأمين گردد شركت سهامي خاص خواهد بود.

نكته: سرمايه شركت سهامي عام در موقع تأسيس نبايد كمتر از پنج ميليون ريال و در شركت سهامي خاص نبايد كمتر از يك ميليون ريال باشد.

نكته: تأمين سرمايه بطور غيرنقد فقط توسط مؤسسين امكان‌پذير است وگرنه پذيره‌نويسي فقط به صورت نقدي است.

نكته: در شركت‌هاي سهامي عام مؤسسين بايد حداقل 20% سرمايه شركت را خود تعهد كنند و لااقل 35% از آن را در حسابي به نام شركت در شرف تأسيس نزد يكي از بانك‌ها بسپارند. مابقي مبلغ اسمي هر سهم در ظرف مهلتي كه اساسنامه تعيين مي‌كند مطالبه مي‌گردد كه به هر حال اين مدت نبايد از پنج سال متجاوز باشد.