به نام خدا

روانشناسی موفقیت: مجموعه یادداشت های مدیریت فکر، جسم و روان برای رسیدن به اهداف 

   یادداشت نوبت ششم: امیدواری     

هان مشو نومید!

بعضی آدمها انگار بمب انرژی اند! گویی خستگی و ناامیدی هیچوقت به سراغشان نمی آید. هروقت ببینیدشان یا مشغول پیگیری دقیق برنامه های جاریشان هستند و یا درپی عملی کردن پروژه های جدید و بلندپروازانه بعدی، بی وقفه در تلاشند. براستی رمز این همه سرزندگی و امیدواری این افراد چیست؟ چگونه است در دنیایی چنین آشفته و سرشار از موانع و مشکلات، گویی همه ناملایمات و دشواریها برای این دسته از افراد سهل و آسان شده و نومیدی و یأس هرگز به سراغشان نمی آید. ولی آیا حقیقتا این افراد در دنیایی دیگر به دور ازهمه مصائب و دغدغه های جاری زندگی میکنند و یا اینکه روش و طریقی را درپیش گرفته اند که آنها را اینگونه مصون از سرخوردگی ها و سرشار از شور و امید تبدیل به افرادی سازنده و تاثیرگزار کرده است؟ بررسی دقیق روشها و عادتهای این قشر می تواند سرمشق خوبی برای ما درجهت تبدیل یأس به امیدواری و سرخوردگی به سرزندگی و شور باشد. مهمترین شاخصه هایی که روح، جسم، فکر و روان ما را از نومیدى به امیدواری دائمی رهنمون میشوند در ادامه مرور می کنیم.

 

ترسیم دورنما

پیشرفت و ترقى در زندگى حرفه اى و خصوصى در گرو ترسیم دورنمایى جذاب و دلخواه ازنقطه ایست که آرزو داریم به آن برسیم و یا الگو قراردادن فرد یا افرادیست که دوست داریم به جایگاهشان در آینده دست پیدا کنیم. این دورنما باید آنقدر خواستنی، جذاب و مطلوب باشد که همچون نیروی جاذبه زمین ما را هر روز و هر لحظه به سمت خویش بکشد. این دورنما باید منعکس کننده دلایل ما برای رسیدن به آن دورنما باشد. به عبارت دیگر دورنمای ایده ال ما یا نقطه هدفی که به سمت آن حرکت می کنیم باید بر مبنای این سؤال ترسیم شده باشد که چرا این هدف خاص را برای خود در نظر گرفته ایم و چرا رسیدن به آن نقطه و  تبدیل شدن به فرد مورد نظر تا این اندازه برای ما اهمیت دارد. مثلا چرا قبول شدن در آزمون وکالت یا قضاوت سال جاری  یکی از مهمترین اهداف حرفه ای شماست و با قبولی در این آزمون قصد دارید تبدیل به چه شخصی با چه مشخصات بارزی در اجتماع شده و چه نقشی ایفا کنید؟ داشتن دلایل محکم و استوار برمبنای خواست های واقعی و درونی نه تنها از نومیدی و یأس جلوگیری می کند بلکه همچون آهنربایی نیرومند ما را هر روز قویتر از روز قبل به سمت انجام کارهای برنامه ریزی شده می کشاند. با داشتن دلایل محکم درونی قادر به انجام برنامه اقدام سنگین شده و تمریناتی را انجام خواهیم داد که بسیاری دیگر انرژی، انگیزه و نیروی محرکه لازم برای آنرا در اختیار ندارند. تکرار برنامه اقدام سنگین در طی روزهای متوالی ما را در موقیعتی بسی پیشتر و بهتر از سایر داوطلبان قرار می دهد. ترسیم دورنما با داشتن دلایل درونی استوار، ما را نسبت به هدفمان حساس کرده و توجه ما را به هر آنچه مربوط به این هدف است جلب می کند. بطور مثال هرجا مطلبی در مورد مواد درسی مورد سؤال در آزمون حقوق ببینیم ناخودآگاهبه سمت آن جذب شده، آنرا خوانده یا به فیلم یا سخنرانی مربوطه گوش فرا می دهیم. کتاب یا مرجعی را نخوانده باقی نمی گذاریم و وسواس عجیبی در فراگیری همه مطالب مرتبط از خود بروز می دهیم. بسیار مهم است که هر روز این اهداف و دلایل را برای خود بازگو کرده و مرور کنیم چرا که این عادت ارتباط بین دورنما، هدف و برنامه اقدام سنگین را به ما یادآوری کرده و آرام آرام آنرا در ضمیر ناخودآگاه ما بصورت یک «باید حتمی» حک می کند.

 

پیشرفتهای کوچک متوالی  

به جرأت می توان گفت رمز شادمانی درونی و احساس خوشبختی و امیدوارى، پیشرفتهای کوچک یا بزرگ هر روزه ایست که در مسیر رسیدن به اهدافمان موفق به انجامشان می شویم. پیشرفت در برنامه ها و پیشبرد پروژه ها هرچند کوچک و جزئی، نشان از عشق به زندگی و شور سازندگى دارد. پیشرفتهای هر روزه منوط به داشتن برنامه دقیق برای رسیدن به دورنمای ایده آلیست که برای خود ترسیم کرده ایم. پیشرفتهای هر روزه باید ما را به سمت بالا بردن معیارها و استانداردهایمان در ابعاد گوناگون زندگی از جمله در مسیر موفقیت در آزمون های دانشگاهی و حرفه ای رهنمون شوند.

 

بالابردن معیارها 

ممکن است ما موفق به دستیابی به همه آرزوها و اهداف کوتاه مدت یا درازمدت خود نشویم اما بطور حتم موفق به مطابقت دادن ابعاد گوناگون زندگی خویش با معیارها و استانداردهایی که برای خود تعیین کرده ایم  می شویم. به عبارت دیگر، ما همیشه به «شاید»ها دست نمی یابیم اما «بایدهای حتمی» را به هر نحوی شده انجام داده و آنها را محقق می کنیم. بالاتربردن استانداردها و معیارها به معنای آن است که روی «شاید»های خود کار کرده و آنها را به «بایدهای حتمی» تبدیل کنیم. با انجام این تبدیل پیگیری و انجام هر روزه برنامه اقدام سنگین بصورت خودکار انجام می شود. ذهن و ضمیر مان خود را با تعریفی که ما از خود در اختیارش قرار می دهیم  تطبیق داده و برای انجام دادن و یا انجام ندادن کارها شرطی میشود. مثلا اگر شما خود را فردی سحرخیر برای ذهن خود تعریف کنید و خود را کسی باور کنید که هرروز صبح زود از خواب برخواسته و شروع به خواندن دروس می کند، ضمیر ناخودآگاه شما به هر شکل ممکن خود را با این تعریف تطبیق داده و حتی اگر شبی خواب کافی نداشته باشید، ضمیر ناخودآگاهتان صبح روز بعد مثل هر روز صبح زود شما را بیدار کرده و به پشت میزکار خواهد کشاند چرا که باید خود را با تعریفی که ازخود به او داده اید در تطابق کامل قرار دهد. چنین است که ورزشکاران تراز اول و یا متخصصین موفق در سایر رشته ها از پس تمرینات سخت و سنگین هرروزه برآمده و از انجام آنها احساس شور، سازندگی و امیدواری می کنند. بجاست که دوباره تاکید کنیم که نکته کلیدی در بالابردن معیارها و تبدیل شاید ها به بایدهای حتمی داشتن پشتکار در انجام دادن آیین های روزانه ایست به که بدقت برای خود برنامه ریزی کرده ایم.

 

پشتکار  

اگر قبولی در آزمون وکالت یا هر آزمون دیگری جزئی از استاندارد و معیار شما برای پیشرفت و ترقی باشد، آنگاه شما پشتکار و جدیتی غیرقابل باور از خود بروز داده که شما را قادر به انجام تمرینات سخت و دارس خواندن برای ساعتهای طولانی در بازه زمانی چندماهه یا حتی چند ساله می کند. با به دست گرفتن فرمان و کنترل ذهن و افکار، کتابها و مراجع متعدد و حجیم را به قسمت های کوچکتر و قابل دست یابی تقسیم کرده و هر روز با پیشرفت در یادگیری آنها به پیروزی های متعدد دست می یابید. آنگاه انجام این اعمال تبدیل به یک عادت ناخودآگاه میشود و شما را به سوی موفقیت نهایی که قبولی در آزمون است رهنمون می شود. به یاد داشته باشید که موفقیت و نیز شکست اتفاقاتی یکشبه نیستند بلکه حاصل قطره قطره جمع شدن زحمات و تلاشهای کوچک هر روزه ی ما و یا برعکس عدم انجام کارهای برنامه ریزی شده اند. بر همین منوال کامیابی ها و موفقیت های افراد برتر اجتماع، حاصل ممارست و اقدام عملی سنگین و برنامه ریزی شده آنهاست که در پشت صحنه و دور از چشم ناظران به دست آمده است. مطالعه و دقیق شدن در زندگی این افراد همیشه درسهایی بی نظیر برای ما که می خواهیم در راه موفقیت گام بر داریم در بر دارد. شما و خود را به خواندن و تحقیق بیشتر در این زمینه دعوت می کنم.

 

توصیه ها 

در هر مقطعی از زندگی و در هر سنی هستید دورنمای زندگی حرفه ای و خصوصی خود را ترسیم کنید و نقطه ای که قصد رسیدن به آنرا دارید برای خود به صورت شفاف مشخص کنید. مثلا تصور کنید با قبولی در آزمون وکالت یا قضاوت قصد دارید به چه مقام و سبک از زندگی دست یابید و چه نقشی در جامعه بر عهده بگیرید. موقعیت امروز خود را به نسبت دوری و نزدیکی به هدف مشخص کرده و بسنجید. مثلا فاصله خود را با قرار داشتن در حد اکثر آمادگی برای آزمون سنجیده و بر مبنای آن برنامه درسی و آئینهای روزانه خود را تغییر و تطبیق دهید. با پشتکار به انجام اقدام عملی سنگین پرداخته و هر روز دورنمایی را که برای خود ترسیم کرده و دلایل خود برای دستیابی به آن را مرور کرده و از احساس پیشرفت هر روزه به سمت این هدف انرژی دوباره بگیرید. امید، شور، علاقه و عشق به پیروزی و موفقیت را در ذهن و جسمتان با تمرکز، ورزش، اتمام کارهای روزانه و نیز مهربانی و کمک به دیگران تقویت کنید. از توجه ویژه به مثلث طلایی موفقیت لحظه ای غفلت نکنید و با انرژی فراوان به پیش برانید که موفقیت در آزمون سال جاری در چندقدمیست. پس استوارتر از پیش به سمت آن قدم بردارید!

 

بودا وثوق احمدی

دوشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۵