- دیوان عالی کشور بالاترین مرجع قضایی کشور است و تمام شهرها را تحت پوشش قرار می‏دهد.

2- دیوان دو وظیفه عمده دارد:

اول: نظارت بر اجرای صحیح قوانین در دادگاه‏ها.

دوم: ایجاد وحدت رویه قضایی.

3- دیوان عالی کشور متشکل از شعب حقوقی و شعب کیفری است.

4- هر شعبه دیوان یک رئیس و یک مستشار دارد. در صورت بروز اختلاف نفر سومی ضمیمه می‏شود که به آن عضو معاون می‏گویند و نظر اکثریت ملاک است.

5- رئیس دیوان عالی کشور را رئیس قوه قضائیه برای 5 سال پس از مشورت با قضات دیوان انتخاب می‏کند.

6- قضات دیوان یا باید 10 سال سابقه کار قضایی داشته باشند و یا مجتهد باشند.

7- دیوان عالی کشور، وظیفه اول خود را که عبارت از نظارت بر اجرای صحیح قوانین در دادگاه‏ها است از طریق رسیدگی پرونده‏ها در شعب دیوان عالی کشور و یا هیأت عمومی دیوان عالی کشور در رأی اصراری ایفا می‏نماید.

نکته: هیأت عمومی اصراری متشکل از رؤسا و مستشاران حقوقی خواهد بود مگر این که موضوع کیفری باشد كه در این صورت هیأت عمومی اصراری متشکل از رؤسا و مستشاران کیفری خواهد بود.

نكته: همان‌گونه كه گفته شد وظیفه دوم دیوان عالی کشور ایجاد وحدت رویه است، لذا اگر از شعب متعدد دادگاه تجدید نظر يا دیوان آراء متناقض صادر شود مثلاً یک دادگاه تجدید نظر بگوید دعوی الزام به تنظیم سند مالی است و یک دادگاه تجدید نظر بگوید غیر مالی است، در این صورت موضوع از مواردی است که باید در هیأت عمومي دیوان عالی کشور جهت ایجاد وحدت رویه مطرح شود.