1. آیا چنین شرطی صحیح و قابل اجرا است؟
2. آیا این شرط انتقالات اجرایی که به اراده مدیون نیست را نیز شامل میشود؟
پاسخ:
آیا فوت خریدار در وصول محکوم به از این مال مؤثر است؟
اولاً، در فرض سؤال که شرط عدم فروش مبیع تا زمان حیات بایع شده است این شرط به معنی شرط عدم تملیک مبیع به خریدار و یا تأخیر در انتقال مبیع به وی نیست و نوعی سلب حق جزئی است که مغایرتی با حکم مقرر در ماده 959 قانون مدنی ندارد و صرفاً شرطی خلاف مقتضای اطلاق عقد محسوب میشود و رعایت این شرط در نقل و انتقال های اختیاری الزامی است.
ثانیاً در خصوص انتقالات اجرایی به نظر میرسد باید بین فروض در دسترس بودن و یا نبودن مال دیگری از محکوم علیه مال مطلق و غیر مقید تفکیک قائل شد؛ زیرا در فرض نخست با توجه به ملاک ماده 53 قانون اجرای احکام مدنی مصوب 1356 به سبب مغایرت توقیف و فروش با حق مشروط له این امر جایز نیست و در فرض دوم به لحاظ تعارض حق مشروط له با حق طلبکار (محكوم له) و تقدم حق فرد اخیر اقدام به توقیف و فروش جایز است.