گاهي در حقوق و فقه شرط به معناي تعهدي تبعي و فرعي است كه در ضمن يك عقد به وجود مي‌آيد. مثلاً هر گاه در عقد نكاح زن شرط كند كه شوهرش اجازه دهد دختري را كه از شوهر قبلي دارد، همراه خود به خانة شوهر دوم ببرد و مخارجش به عهدة شوهر دوم باشد و او نيز قبول كند، اين را مي‌گويند شرط ضمن العقد و تعهدي است كه به تبع نكاح به عمل آمده است. (تعهدي فرعي و تبعي).