اصل بر دو قسم است: لفظي و عملي.

اصل "لفظي" عبارت است از ظهور لفظ در معنايي و مهم‌ترين آن‌ها به قرار زير است: اصل حقيقت، اصل عموم و اصل اطلاق.

اصل "عملي" عبارت است از قاعده‌اي كه به هنگام شك در حكم واقعي يا در موضوع آن بدان عمل مي‌شود و مهم‌ترين اصول عملي عبارتند از: اصل بَرائت، اصل احتياط يا اشتغال، اصل تخيير و اصل استحصاب.

اصل عملي بر سه قسم است: اصل حكمي، اصل موضوعي و مشترك.

اصل "عملي حكمي" آن است كه براي بيان حكم ظاهري به كار مي‌رود.