يعني ذخيره كردن و انباشته كردن كالاهاي تجاري كه از دسترسي مردم بيرون شود تا بتوان در فرصت مناسب آن را به نرخ گران‌تر از قيمت عادله فروخت و بهره‌كشي نمود. فاعل را محتكر نامند و دولت وی را مجبور به فروش مال مورد احتكار مي‌كند. (دكتر لنگرودي كتاب ترمينولوژي حقوق جلد اول ص 177).

نكته: ماده 60 قانون نظام صنفي كشور مصوب 1382: احتكار عبارت است از نگهداري كالا به صورت عمده با تشخيص مراجع ذيصلاح و امتناع از عرضه ی آن به قصد گران‌فروشي يا اضرار به جامعه پس از اعلام ضرورت عرضه از طرف وزارت بازرگاني يا ساير مراجع قانوني ذيربط.