تحقق وظايف سازمان‌هاي بين‌المللي منوط به تأمين هزينه‌هاي  مالي مربوط است، لذا براي تعيين منابع در آمد سازمان بايد در اساسنامة آن مقرراتي را سراغ گرفت. از جمله اصول حاكم بر بودجة سال قبل و وحدت بودجه را نام برد. البته در برخي سازمان‌هاي بين‌المللي بودجه‌هاي دوسالانه و يا چهار سالانه تنظيم مي‌شود. در 19 دسامبر 1972 مجمع عمومي با قطعنامة 3043 مقررات جديد را براي تنظيم بودجه در يك دورة دو ساله به تصويب رساند.

عمده‌ترين منبع درآمد سازمان‌هاي بين‌المللي، سهمية عضويت كشورهاست كه بطرق مختلفي پرداخت مي‌شود. از ميان سازمان‌هاي بين‌المللي فقط چند سازمان به موجب اساسنامه‌هاي خود قادر هستند ماليات‌هايي مستقيم از اتباع كشورهاي عضو دريافت كنند. بعنوان مثال جامعة اروپايي ذغال سنگ و فولاد پس از چندي با توسل به آيين خاصي به نام برداشت وجه يعني برداشت مبالغي از مابه‌التفاوت قيمت پايين محصولات وارداتي و قيمت بالاي محصولات اروپايي مشابه، مخارج خود را با دريافت مبالغي معين از مؤسسات توليد ذغال سنگ و فولاد تأمين نمود.