- متواتر لفظي 2- متواتر معنوي 3- متواتر اجمالي

1- متواتر لفظي:

خبري است كه الفاظ آن بدون هيچ تغيير و اختلافي به اسناد متعدد، به حدّي كه مفيد قطع و يقين باشد، به معصوم برسد. آيات قرآن را مي‌توان بهترين مثال براي تواتر لفظي دانست اگر چه نمي‌توان آن را «خبر متواتر» به معناي اصطلاحي ناميد.

2- متواتر معنوي:

خبري است كه با الفاظ مختلف به طور متواتر نقل شده ولي همة آن‌ها مفيد يك معنا باشند مانند اخباري كه دربارة‌ «لاضرر» رسيده كه احاديث متواتري است از حيث معنا ولي الفاظ آن‌ها مختلف است چنانكه در خبري داريم: «لا ضرر و لاضرار علي مؤمن» در روايت ديگري آمده است: «لاضرر و لاضرار في الاسلام».

3- متواتر اجمالي:

خبري است كه به دلالت التزامي از مجموع اخبار و حكايات مختلف نتيجه گيري مي‌شود مانند شجاعت علي (عليه السلام) و سخاوت حاتم و مانند اين‌ها.

نكته: اولاً: خبر واحد موجب حصول علم نمي‌شود. ثانياً: عقلاً واجب نيست به خبر واحد عمل كرد. ثالثاً: عقل محال نمي‌داند كه عمل كردن به خبر واحد از طرف شارع واجب باشد. رابعاً: شرعاً عمل به خبر واحد واجب است.

نكته: ممكن است گاهي قرائني همراه خبر واحد باشد كه موجب ظن و يا حتّي علم به درستي مضمون آن باشد. اين گونه اخبار را اصطلاحاً «خبر واحد محفوف به قرينه» مي‌خوانند، مثلاً شهرت عملي، شهرت روايتي و شهرت فتوايي هر يك مي‌تواند قرينه باشد