همانطور كه گفته شد اطلاق و تقييد متلازمند و منظور از اين جمله اين است كه در جايي مي‌توان گفت كلمه يا كلام اطلاق دارد كه بتوان آن را مقيد نمود و هر گاه مقيد كردن سخني ممكن نباشد،  اطلاق هم نمي‌تواند داشته باشد.