اين رشتة حقوقی پس از اينکه اهميت سرمايهگذاری خارجی به ويژه برای کشورهای در حال توسعه نمايان شد از رشد چشمگيری برخوردار شده است. بدين ترتيب کشورهای در حال توسعه و کشورهای صنعتی غربی با تکيه بر اصل عمل متقابل مبادرت به انعقاد قراردادهای دو جانبه کردند. البته با اين شرط که شرکتهای خصوصی خارجی در مورد سرمايهگذاری در کشورهای پرخطر از نهادهای دولت متبوع خود تضمين دريافت کنند.