دو ايراد عمده به ترتيبات معاهدات 1921 و 1940 در امر كشتيراني وارد است: ايراد اول عدم تفكيك بين كشتي هاي تجاري و ناوهاي جنگي و تسري اصل آزادي كشتيراني بدون هيچ گونه محدوديتي به هر نوع كشتي و ايراد دوم، اعمال اين اصل در تمامي پهنه آبي درياي خزر از جمله آبهاي نزديك به سواحل و بنادر است. هر چند كه در گذشته هيچ گاه كشتي هاي جنگي اتحاد جماهير شوروي بدون كسب مجوز وارد بنادر ايران نشدند حتي‌الامكان ناوگان شوروي از نزديك شدن به سواحل ايران نيز خودداري مي كردند مع هذا آزادي تردد بدون محدوديت ناوهاي جنگي مي‌تواند خطراتي را براي امنيت و استقلال سياسي دولتهاي ضعيف‌تر در پي داشته باشد به ويژه اينكه در حال حاضر هيچ گونه تعادلي بين نيروهاي دريايي كشورهاي ساحلي درياي خزر وجود ندارد و برخي از آنها همانند جمهوري تركمنستان و جمهوري قزاقستان عملاً فاقد نيروي دريايي مي باشند.