استصلاح در لغت به معناي مصلحت انديشي و در اصول و فقه و حقوق عبارت است از اين كه احكام فقهي را مبتني بدانيم بر مصالح مرسله. منظور از مصالح مرسله، مصلحتي است كه دليل خاصي نه بر وجوب رعايت آن رسيده و نه بر حرمت آن.