عرف را از جهات متعدد تقسيم كرده‌اند:

1- عرف لفظي و عملي                  2- عرف خاص و عرف عام

عرف خاص عبارت است از متعارفان بين صنفي يا در زماني خاص يا در مكاني مخصوص و در برابر آن عرف عام است. پس سه نوع عرف عام و خاص مي‌تواند وجود داشته باشد:

الف. عرف خاص صنفي: مثلاً ممكن است خياطان دستمزد شاگردان و كارگران خود را به طور هفتگي بپردازند. باغداران و كشاورزان به هنگام به دست آمدن محصول و شركت‌ها و سازمان‌ها به طور ماهيانه و در اين صورت عرف عام آن است كه ميان بيش‌تر اصناف معمول باشد مانند عيدي دادن به آن‌ها،كه غالباً مي‌پردازند.