مدت زمان تکوين عرف بين­المللي می‌­تواند کوتاه باشد اما به شرطی که عملکرد و روية دولت­ها متداول و عملاً هم شکل بوده باشد. مثل زمانی که پس از مدت کوتاهي پس از حادثة چرنوبيل، اين عرف ايجاد شد که در صورت بروز سانحة هسته­ای در يک کشور، دولت سزمينی بايد سريعاً ساير دول را مطلع کند.

چه اعمالی موجد يک قاعدة عرفی می‌­شود؟ سه نظريه است: 1- هر آن دسته از اعمالی که از سوی کشورها و افراد سر بزند اين نظريه خيلی موسع است و قابل قبول نيست.

2- اعمال آن دسته از ارگان­های يک کشور که تنها در روابط خارجی دخيل است. اين نظريه هم خيلی مضيق است و قابل قبول نيست.

3- اعمال موجد عرف است که از سوی ارگان­های رسمی‌ کشورها و سازمان­های بين­المللی در رابطه با مسائل بين­المللی صادر شود.