درصورتیکه بین مطلق و مقید تعارض و تنافی وجود داشته باشد باید دو حکم را جمع نمود به این ترتیب که مطلق را بر مقید حمل نمود+تعارض بین مطلق و مقید در صورتی است که اولاً حکم مطلق و مقید یکی باشد ثانیاً علت حکم مطلق و مقید یکی باشد.

183- حمل مطلق بر مقید در صورتی است که حکم وضعی یا تکلیفی الزامی باشد و اگر مورد آنها حکم مستحبی باشد مطلق بر مقید حمل نمی شود بلکه به هر دو آنها عمل می شود.

184-  تقابل مطلق و مقید از نوع تقابل عدم و ملکه می باشد.

185- حمل مطلق بر مقید تا حدی شبیه به تخصیص است به این معنا که هرگاه میان مطلق و مقید تنافی وجود داشته باشد باید آنرا محدود به مقید نمود.