استعمال مجازی عبارت است از به کار بردن لفظی در معنایی غیر از معنای موضوع له به لحاظ تناسب (علاقه) میان معنای حقیقی و مجازی به همراه قرینه (قرینه صارفه) برای انصراف ذهن از معنای حقیقی به معنای مجازی.

9- شرایط استعمال مجازی: 1- وجود علاقه (شباهت یا تضاد یا جزء و کل و بالعکس) + استعمال قرینه صارفه اعم از حالیه یا لفظیه.