اصالة العموم جايی بکار می‏رود که متکلم یک لفظ عامی را بیان نموده است حال ما شک می‏کنیم این لفظ شامل همه یا شامل بعضی‏ها نمی‏شود. در اینجا اصل بر این است که عام شامل همه است وتخصیص نخورده است.

مثلاً آیه‏ای وجود دارد بدین مضمون: «اوفوا بالعقود» به همۀ عقدها وفا کنید. در این آیه العقود عام می‏باشد حال فقها شک کردند که آیا العقود شامل همۀ عقدهاست یا قراردادهای خصوصی را شامل نمی‏گردد؟ در اینجا طبق اصالة العموم می‏گويیم العقود شامل همة عقود می‏باشد حتی قرار دادهای خصوصی