استعمال حقیقی یعنی بکار بردن لفظ در آن معنائی که لفظ برای آن معنا وضع شده است به عبارت دیگر یعنی استعمال لفظ در موضوع له  (ما وضع له)

به عنوان مثال کلمۀ مرد برای جنس مذکر وضع شده است. هر گاه به همین معنا بکار برده شود می‏گویند در معنای حقیقی استعمال شده است و حقیقت است.