- جزيره تنب بزرگ: در حدود 31 كيلومتري جنوب باختري قشم واقع شده و فاصله آن از بندرلنگه حدود 50 كيلومتر است. باتوجه به فاصله تنب بزرگ با دهانه خليج‌فارس، ارزش استراتژيك آن چندان نيست بلكه به خاطر واقع شدن در زنجيره دفاعي مفروض ايران، حلقة استراتژيك ارزشمندي است.

تنب كوچك در 12 كيلومتري تنب بزرگ واقع شده و جزيره‌اي است غير مسكوني كه از ديدگاه استراتژيك تنها به عنوان حلقه ارتباطي براي تنب بزرگ داراي اهميت است.

ابوموسي آخرين حلقه زنجيره دفاعي مفروض ايران در 67 كيلومتري جنوب بندرلنگه است. جمعيت بومي جزيره حدود 1000 متر است. جمعيت غيربومي هم كه حدود 2000 نفر هستند از ساكنان بخش ايراني ابوموسي و عمدتاً از سوي فرمانداري بندرعباس مشغول به كارند. تماس ميان جمعيت ايراني و شارجوراي ابوموسي اندك است. نفت ابوموسي از بهترين كيفيت درخليج فارس برخوردار است.

2- وقايع تاريخي:

در سال 1887 ملك‌التجار بوشهري به عنوان حاكم بندرلنگه منصوب شد. وي شيوخ قاسمي را از نايب‌الملوكي اين بندر عزل كرد و در همان سال پرچم ايران را در لنگه و جزاير وابسته به آن برافراشت. بريتانيا مدعي بود حكمراني شيوخ قاسمي در جزاير وابسته نه براساس نايب الملوكي بندرلنگه بوده، بلكه براساس موروثي بوده است.

در سال 1888 نقشه رسمي وزارت جنگ بريتانيا تقديم شاه ايران مي‌شود كه در آن كليه جزاير از جمله تنب‌ها به رنگ سرزمين ايران نشان داده مي‌شوند.

نگراني بريتانيا از دست‌اندازي روسها در خليج‌فارس باعث شد تا اين كشور جزاير ايران را به اشغال خود درآورد.

در سال 1908 بريتانيا با اين استدلال كه تنب كوچك هم نام تنب بزرگ است و وضعيت آن به طور خودكار تابع جزيره بزرگتر است، اين جزيره را اشغال نمود.