نکته1: اطلاق قسمت دوم ماده 1 به معنای آن نیست که خلاف اماره ی تصرف را نمی توان اثبات کرد زیرا برحسب قواعد عمومی، تصرف تا زمانی دلیل مالکیت است که خلاف آن اثبات نشود(ماده 35 قانون مدنی).

نکته2: اثبات جرم پولشویی تابع قواعد عمومی است.

نکته3: از ظاهر ماده 1 نباید چنین استنباط شود که رفتار فیزیکی جرایم منشأ جرم پولشویی منحصر در معاملات تجاری موضوع ماده 2 قانون تجارت می باشد.

نکته4: مفهوم ماده ی یک بیانگر آن است که اصل بر غیر مجرمانه بودن اعمال تجاری و معاملات مردم می باشد. بنابراین کسی که ادعای مجرمانه بودن این اعمال را بنماید باید آن را اثبات کند.

نکته5: جرم پولشویی یکی از مصادیق جرایم سازمان یافته به حساب می آید. با وجود این، جرم پول شویی با جرم سازمان یافته یا فته تفاوت هایی دارد.

نکته6: شباهت های جرم پول شویی و جرم سازمان یافته عبارتنداز:

مخفیانه صورت می گیرند. دارای برنامه ریزی است. هدف آن تحصیل مال است و به شکل فنی انجام می شود.

اما جرم پول شویی لازم نیست به صورت گروهی انجام شود.

نکته7: راه های پول شویی به چهار دسته تقسیم شده است: عملیات بانکی، مؤسسات مالی غیربانکی مانند مؤسساتی که بلیط بخت آزمایی صادر می کنند، تبدیل اموال به یکدیگر، اینترنت و الکترونیک.

نکته8: برای تعریف پول شویی سه شیوه وجود دارد: توجه به موضوع جرم که مال نامشروع است، توجه به شیوه ی ارتکاب جرم توجه به موضوع و شیوه ی ارتکاب جرم که در اکثر قوانین از جمله قانون ما، رعایت شده است.

نکته9: جرم پول شویی برسه رکن اساسی استوار است: وجود اموالی که از ارتکاب جرم به دست می آید، عملیات مالی(عنصرمادی)، هدف مشروعیت بخشیدن به ماهیت اموال و منبع تحصیل آنها(عنصر قانونی).

نکته10: جرم پول شویی، جرم وسیله ای نیست تا نیاز به وسیله ی خاصی داشته باشد پس به شکل ها و با وسایل گوناگونی قابل تحقق است.

نکته11: تحصیل مال به معنای به دست آوردن اموال ناشی از ارتکاب جرم است و در ماده 2 ناظر به شخصی غیراز مجرم مرتکب جرم منشأ است. تحصیل مال با تملک یکسان