منظور از اين عنصر اين است كه در حال حاضر، هم شك داشته باشيم و هم يقين. البته يقين در وجود چيزي در زمان گذشته و شك در باقي بودن آن تا كنون. اين صفت شخصي است كه مي‌خواهد استصحاب را به كار بندد.