جنایتي است كه در آن هيچ چيز وجود ندارد يعني مرتكب نه قصد فعل دارد و نه قصد نتيجه و نه خطا يا تقصير جزايي.

نكته: جنايت خطاي محض زماني واقع مي‌شود كه مرتكب تمام موازين را رعايت كرده و مرتكب خطا يا تقصير جزايي نمي‌شود. در اين حالت بايد ديه پرداخت شود.

نكته: اگر جنايت خطاي محض با بينّه، قسامه يا علم قاضي ثابت شود پرداخت ديه برعهده ی عاقله است و اما اگر جنايت با اقرار يا نكول از سوگند يا اجراي قسامه اثبات شود مسؤول پرداخت ديه خود قاتل است.

نكته: ديه ی جراحت‌هاي كمتر از موضحه با مرتكب است نه عاقله.

نکته : مواد 463، 467، 462 الي 487 و488 الي 491 مطالعه شوند.