ورود عبارت است از اين كه موضوعي واقعاً از عموم خارج نباشد ولي قانون آن را خارج دانسته باشد يا برعكس، موضوعي واقعاً از عموم عام خارج باشد ولي قانون آن را داخل دانسته باشد. در مثال بالا هر گاه بخواهند اول مهر 1386 مشمول قانون نظام وظيفه را احضار كنند، بايد او متولد نيمه‌ اول سال 1366 باشد تا اين كه روز اول مهر 86 بيست سالش تمام باشد. حال هر گاه مقررات نظام وظيفه دلالت كندبر اين كه همة متولدين سال 1366 بايد روز اول مهر ماه 86 به خدمت نظام بروند، در اينجا افراد كمتر از 20 ساله را مشمول دانسته‌اند در حالي كه واقعاً از موضوع دليل اول خارج است ولي مقررات چنين دلالت داشته و به اصطلاح تعبداً اين را هم از آن موضوع دانسته است. چنين وضعي را ورود دليل دوم را وارد و دليل اول را مورود گويند. تعبداً يعني فقط براي اطاعت قانون يا شرع.