در باب تعارض ادله، اين قضيه مشهور است كه «اَلجَمْعُ مَهْمَا اَمْكَنَ اَوْلَي مِن الطَّرح» يعني تا آنجا كه ممكن باشد، جمع ميان دو يا چند دليل متعارض و به كار بستن آنها بهتر از «طرح» و دور انداختن يكي يا هر دوي آنهاست.

در كجا جمع ممكن است:

1. تعارض ظاهري بين عام و خاص و بين مطلق و مقيد.
2. تقدم نص بر ظاهر.
3. تقديم اظهر بر ظاهر.
4. هر گاه قدر متيقّني خارج از دلالت لفظي در بين باشد چون در اين فرض از ابتدا تعارضي نيست.