1ـ اموال سپرده شده متعلق به دولت يا ساير اشخاصی باشد كه اموالشان نزد دولت است.
2ـ مرتكب بايد كارمند دولت بوده و اموال برحسب وظيفه به وي سپرده شده باشد.
3ـ مرتكب عامد باشد.
4ـ اموال مذكور را به نفع خود يا ديگري تصاحب يا تلف كند.
نكته: تفاوت خيانت در امانت و اختلاس در دو شرط اول است.
جهت تعيين قيمت مال موضوع اختلاس، ملاك قيمت دولتي نيست بلكه قيمت بازار است.
نكته: مجازات انفصال در اختلاس، قابل تبديل است.
نكته: عمل شركت x در اخذ هزينه ی برق و عدم تحويل آن به اداره ی دارايي مشمول عنوان جزايي نيست.
نكته: مطابق ماده 1 قانون مجازات عاملين متخلف در حمل و نقل مصوب 1367 براي خيانت در امانت مجازات خاصي در نظر گرفته شده است: (... اگر متصدي حمل عمداً مال را به مقصد نرساند به حبس از دو تا پنج سال و جزاي نقدي معادل 10 تا 20 برابر ارزش مال محكوم ميشود و در صورت تكرار به حداكثر مجازات محكوم ميشود).
نكته: اگر اختلاس توأم با جرم ديگري (مثل جعل باشد) قواعد تعدد جرم رعايت نميشود بلكه عنوان خاصي است و مجازات به شرح ماده 5 تعيين ميشود.
نكته:
1) ماده 604 ق.م.ا : خيانت مستخدمین دولت
2) ماده 349 ق.تجارت: سوءاستفاده از دلال
3) ماده 370 ق.تجارت: سوءاستفاده حقالعملكار
4) ماده 555 ق.تجارت: خيانت مدير تصفيه
ماده 11 قانون تصديق انحصار وراثت مصوب 1309: اگر متصرف مال مجهولالمالك اموال منقول را تا 10 سال و اموال غيرمنقول را تا 20 سال به دولت ندهد مجازات خيانت در امانت را دارد.
نكته: ماده 28 قانون ثبت مصوب 1310 شامل متولي يا نمايندهاي است كه در راستاي تباني با متقاضي ثبت اعتراض ندهد.
نكته: در تمام موارد فوق مرتكب مجازات خيانت در امانت را دارد.
نكته: اگر كارمند دولت كه اموال دولتي برحسب وظيفه به وي سپرده شده مال را به صورت عمدي تلف كند، مجازات اختلاس را دارد و اگر به صورت غيرعمدي تلف شود تصرف غيرقانوني.