با لحاظ ماده 303 قانون آيين‌دادرسي مدني حکم دادگاه وقتی غیابی است که: 1) خوانده یا وکیل یا نماینده او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده. 2) به طور کتبی نیز دفاع ننموده؛ 3) اخطاریه به او ابلاغ واقعی نشده باشد. با جمع این سه شرط حکم دادگاه غیابی است و در سایر موارد حکم دادگاه حضوری قلمداد می‏گردد اما این موارد که گفته شد در موردی هست که خوانده واحد باشد و همچنین باید توجه داشت دادگاه در صورتی می‏تواند مبادرت به صدور حکم غیابی کند که ابلاغ مطابق مقررات قانونی به طور صحیح انجام شده باشد زیرا در غیر این صورت تشکیل جلسه دادرسی ممنوع می‏باشد.