- اصل 173 قانون اساسي لزوم تشکیل چنین مرجعي را پیشبینی نموده است.
2- اگر مردم از مردم شکایت داشته باشند مرجع صالح دادگستری است نه دیوان عدالت اداری.
3- اگر دولت از مردم شکایت داشته باشد مرجع صالح دادگستری است.
4- اگر مردم از دولت شکایت حقوقی داشته باشند، مرجع صالح دیوان عدالت اداری است. البته لازم به ذکر است اعمال دولت را به اعمال تصدی و اعمال حاکمیت تقسیم میکنند. در خصوص اعمال تصدی دولت مرجع صالح دادگستری است و نه دیوان عدالت اداری. مثل معاملاتی که دولت با افراد منعقد مینماید. اما در خصوص اعمال حاکمیت دولت مثل حقوق استخدامی، مرجع صالح برای رسیدگی به شکایت افراد، دیوان عدالت اداری است. برای مثال اگر شهرداری به کسی مجوز احداث بنا ندهد یا اگر شهرداری مجوز کسی را غیر قانونی باطل کند و یا اگر وزاتخانهای کارمندی را باز نشسته نکند یا اگر وزاتخانهای کارمندی را زودتر از موعد بازنشسته کند يا دانشگاهی مدرک تحصیلی کسی را ندهد، همة اين موارد در صلاحیت دیوان عدالت اداری است.
5- دیوان عدالت اداری زیرمجموعه قوه قضائیه و دارای شعب متعدد بوده و همه شعب آن در تهران مستقر است.
6- مطابق قانون ديوان عدالت اداري مصوب 1385 در شعب دیوان بحث تعدد قاضی مطرح است یعنی هر شعبه دیوان عدالت اداری مرکب از یک رئیس و دو مستشار است و رأی اکثریت ملاک است.
7- رئیس دیوان عدالت اداري را رئیس قوه قضائیه تعیین میکند.
8- مدتی برای ریاست، رئیس دیوان پیشبینی نمیشود.
9- رئیس ديوان عدالت اداري رئیس شعبه اول نیز هست.
10- در صورت عدم حضور رئیس شعبه به مدت بیش از دو هفته متوالی، یکی از دادرسان علیالبدل با ابلاغ رئیس دیوان جایگزین وی میشود. در مورد شعبه اول نیز چنین است.