مسئوليت بين­المللی بر نظرية خطا يا مسئوليت ذهنی و نظرية خطر يا مسئوليت عينی استوار است. نظرية مسئوليت برای اعمال غيرممنوعة حقوق بين­الملل هم نظرية جديدی است. پس مبانی مسئوليت بين­المللی عبارتند از:

الف ـ در نظرية خطا يا مسئوليت شخصی، تحقق مسئوليت بين­المللی علاوه بر ارتکاب عمل غير مشروع مستلزم احراز سهل­انگاری و تقصير مرتکب نيز می‌­باشد. مهمترين طرفداران اين نظريه عبارتند از: واتل و پوفندرف.

ب ـ در نظرية خطر يا مسئوليت عينی، صرف ارتکاب عمل خلاف حقوق بين­الملل بدون اينکه لازم باشد تا با عنصر خطا يا تقصير اختلاط يابد، مسئوليت­آور است. مهمترين طرفداران اين نظريه عبارتند از: سل و دوگی.

ج ـ در نظرية مسئوليت برای اعمال منع نشده در حقوق بين­الملل، جبران خسارت، يک تعهد اوليه است نه ثانويه و منوط به تحقق قبلی يک عمل خلاف بين­المللی نمی‌­باشد. چه بسا رفتاری از ديد حقوق بين­الملل مجاز بوده اما موجب وقوع خسارتی از سوی يک کشور به کشور ديگر شود و همين امر برای تحقق مسئوليت کفايت می‌­کند