هدف از برقراری روابط کنسولی، گسترش تجارت بين­المللی و ايجاد روابط اقتصادی ميان خارجيان و اتباع يک کشور و توسعه و ترويج بازرگانی دريايی بوده است. عهدنامة 1963 وين به تدوين مقررات کنسولی پرداخته است.

مأموران کنسولی به ترتيب سلسله مراتب عبارتند از:

الف- سر کنسول

ب- کنسول

ج- کنسوليار

د- نمايندة کنسولی

وظايف کنسولی از اين قرار است:

1- حفاظت از منافع دولت فرستنده و اتباع آن

2- توسعة مناسبات بازرگانی، اقتصادی، علمی‌ و فرهنگی و بسط روابط دوستانه

3- کسب اطلاعات از طرق مشروع از تحولات بازرگانی، اقتصادی، علمی‌ و فرهنگی و گزارش اراية

4- صدور گذرنامه و رواديد

5- مساعدت به اتباع کشور فرستنده

6- اقدام به عنوان سر دفتر اسناد رسمی‌ و مأمور ثبت احوال، ارسال اسناد قضايی و غير قضايی و برخی اعمال اداری

7- حفظ منافع اتباع دولت فرستنده در مورد وضعيت صغار، محجورين، ارث و....

8-نظارت بر ناوهای دريايی، کشتی­ها و هواپيماهای تابع دولت فرستنده

9- انجام هر وظيفة ديگری که به آنها محول شده و با قوانين دولت پذيرنده منافاتی ندارد.

مصونيت­های کنسولی مانند مصونيت­های ديپلماتيک بوده و جز در مواردی با هم يکسانند.

مزايای کنسولی نيز مانند مزايای ديپلماتيک هستند.