هدف از برقراری روابط کنسولی، گسترش تجارت بينالمللی و ايجاد روابط اقتصادی ميان خارجيان و اتباع يک کشور و توسعه و ترويج بازرگانی دريايی بوده است. عهدنامة 1963 وين به تدوين مقررات کنسولی پرداخته است.
مأموران کنسولی به ترتيب سلسله مراتب عبارتند از:
الف- سر کنسول
ب- کنسول
ج- کنسوليار
د- نمايندة کنسولی
وظايف کنسولی از اين قرار است:
1- حفاظت از منافع دولت فرستنده و اتباع آن
2- توسعة مناسبات بازرگانی، اقتصادی، علمی و فرهنگی و بسط روابط دوستانه
3- کسب اطلاعات از طرق مشروع از تحولات بازرگانی، اقتصادی، علمی و فرهنگی و گزارش اراية
4- صدور گذرنامه و رواديد
5- مساعدت به اتباع کشور فرستنده
6- اقدام به عنوان سر دفتر اسناد رسمی و مأمور ثبت احوال، ارسال اسناد قضايی و غير قضايی و برخی اعمال اداری
7- حفظ منافع اتباع دولت فرستنده در مورد وضعيت صغار، محجورين، ارث و....
8-نظارت بر ناوهای دريايی، کشتیها و هواپيماهای تابع دولت فرستنده
9- انجام هر وظيفة ديگری که به آنها محول شده و با قوانين دولت پذيرنده منافاتی ندارد.
مصونيتهای کنسولی مانند مصونيتهای ديپلماتيک بوده و جز در مواردی با هم يکسانند.
مزايای کنسولی نيز مانند مزايای ديپلماتيک هستند.