روابط ديپلماتيک، ريشة عرفی داشت تا اينکه در سال 1815 مقررات مربوط به سلسله مراتب ديپلمات­ها در کنگرة وين تدوين شد و در حال حاضر، مهمترين عهدنامه، کنوانسيون وين راجع به روابط ديپلماتيک مورخ 1961 است.

شرايط برقراری روابط ديپلماتيک به اين ترتيب است:

1- دو طرف، کشور محسوب شوند.

2- دو طرف، يکديگر را مورد شناسايی قرار داده باشند.

3- دو طرف برای برقراری روابط ديپلماتيک رضايت داشته باشند.

مجموع مأموران ديپلماتيک دائم يک کشور را در کشور ديگر، هيأت ديپلماتيک گويند که در محل سفارت انجام وظيفه می‌­کنند و سرپرست هيأت را رئيس مأموريت و ساير اعضای هيأت را کارمندان مأموريت می‌­نامند. کشور متبوع اعضای مأموريت را کشور فرستنده و کشور خارجی محل مأموريت را کشور پذيرنده می‌­خوانند.