از آنچه گفته شد مي‌توان فهميد كه هر كلمه يا كلامي كه مجمل نباشد و يا مجمل بوده و با بيان و توضيح كامل از آن رفع اجمال شده باشد، مبيّن ناميده مي‌شود.

نكته: تكليف به مجمل صحيح نيست، اگر تا هنگام عمل توضيحي نرسد و صحيح است، اگر تا آن هنگام با توضيح كامل اجمال آن رفع شود (تكليف به مجمل يعني اين كه از كسي چيزي بخواهند و او را ملزم به انجام و يا ترك كاري كنند، در حالي كه دستور و بيان تكليف روشن و واضح نباشد).

نكته: تأخير بيان از وقت خطاب جايز است ولي تأخير بيان از وقت حاجت جايز نيست و هر بيان و توضيحي كه بعد از وقت حاجت برسد و مغاير با توضيح پيشين باشد، ناسخ دستور پيش است.