صحت سلب معنايی از لفظی، علامت مجاز بودن و عدم صحت سلب آن، علامت حقیقت بودن است. مثلاً به مراجع رسیدگی اداری گاهی میگویند دادگاه اما میتوان گفت این مراجع دادگاه نیستند. پس هر گاه آنها را دادگاه بنامیم مجازی هستند ولی به محاکم دادگستری نمیتوان گفت دادگاه نیستند. پس این استعمال حقیقی است.
مثال دیگر: کلمۀ مالک گاهی در مورد ولی، وصی، قیّم و وکیل هم بکار میرود، در حالی که نسبت به اینها صحت سلب دارد پس در اینها مجاز است اما نسبت به مالک واقعی صحت سلب ندارد پس در آن حقیقت است.
نکته: به جای عدم صحت سلب میتوان گفت صحت حمل و به جای صحت سلب میتوان گفت عدم صحت حمل.