صحت سلب معنايی از لفظی، علامت مجاز بودن و عدم صحت سلب آن، علامت حقیقت بودن است. مثلاً به مراجع رسیدگی اداری گاهی می‏گویند دادگاه اما می‏توان گفت این مراجع دادگاه نیستند. پس هر گاه آنها را دادگاه بنامیم مجازی هستند ولی به محاکم دادگستری نمی‏توان گفت دادگاه نیستند. پس این استعمال حقیقی است.

مثال دیگر: کلمۀ مالک گاهی در مورد ولی، وصی، قیّم  و وکیل هم بکار می‏رود، در حالی که نسبت به اینها صحت سلب دارد پس در اینها مجاز است اما نسبت به مالک واقعی صحت سلب ندارد پس در آن حقیقت است.

نکته: به جای عدم صحت سلب می‏توان گفت صحت حمل و به جای صحت سلب می‏توان گفت عدم صحت حمل.