1.  دلالت ذاتی (عقلی):

دال همیشه بر مدلول دلالت دارد. به عبارتی ديگر هر کس دال را ببیند می‏رود سراغ مدلول مانند: دلالت دود بر آتش.

2- دلالت طبعی:

دال معمولاً بر مدلول دلالت دارد. به عبارتی ممکن است دلالت هم نکند مانند: دلالت عطسه بر سرما خوردگی.

3- دلالت وضعی (قراردادی):

یعنی فردی آمده دال را قرار داده است که دلالت کند بر مدلول چنانچه اگر وی دال را بر مدلول قرار نمی‏داد، هیچگاه دال بر مدلول دلالت نمی‏کرد.