تدوين عبارتست از تبديل علمی‌ قواعد عرفی به قواعد نوشته و توسعة تدريجی، عملی است که بر پاية حقوق موجود، قواعد جديدی را بنا می‌­نهد که همين قواعد، مؤيد يا مخصص حقوق موجود خواهند بود.

به بيان ديگر، تدوين يعنی جمع­آوری عرف­های آبا و اجدادی و انتخاب آنها و تبديل آن به قانون بر حقوق داخلی يا عهدنامه در حقوق بين­الملل.

 اولين تلاش­های مربوط به تدوين در 1856، 1899و 1907 و بعد شورای جامعة ملل در 1927 تا 1930 صورت گرفت. کنفرانس تدوين لاهه در 1930 زير نظر شورای جامعة ملل با شکست مواجه شد و تنها عهدنامه­ای كه از اين طريق تهيه شد، عهدنامة مربوط به اعطای حقوق تابعيت است.

طرح اولية منشور ملل متحد که از سوی انگليس، آمريکا و فرانسه  پيشنهاد شده بود، چيزی دربارة تدوين حقوق بين­الملل نداشت اما نمايندة چين مسئلة تدوين حقوق بين‌الملل را پيشنهاد نمود. (در مقدمه، مادة 1 و بند الف مادة 13 ذکر شده است). اگرچه در گذشته امر تدوين مشکل بود اما اکنون امر تدوين موجب پيشرفت حقوق بين­الملل است. اولين اجلاس ملل متحد در لندن مورخ 1946 مقر سازمان را به نيويورک برده و تصميم گرفته شد رکنی فرعی تشکيل شود که کار تدوين حقوق بين­الملل متشکل از حقوقدانان تمام دنيا باشد. کميسيون حقوق بين­الملل  در اولين انتخابات در 1949داراي 15 عضو بود و اکنون 34 عضو دارد که توسط مجمع عمومی‌ انتخاب می‌­شوند. عضويت در کميسيون در دوره­های 5 ساله است. توسعه در فعاليت کميسيون حقوق بين­الملل در جاهايی که عرفی وجود ندارد (مستحدث) تلاش بر موضوعه کردن يک سری اصول تعريف شده است. به عبارت ديگر توسعه يعنی تدوين ضوابط و موضوعات جديد مثل فضا و.....  کميسيون حقوق بين­الملل بعد از 10 سال به نتيجه رسيد که برای خدمات بهتر بايد در صدد تدوين نوآوری­ها هم باشد يعنی هر تدوينی خود، توسعه است. در مورد توسعه هم چون قواعد برای جامعة بشری وضع می‌­شود بايد به سنت­های جامعة بشری نيز توجه شود يعنی توسعه خود نيز تدوين است. بنابراين از 1961 به بعد کميسيون حقوق بين­الملل اين دو واژه را در کنار هم قرار می‌­دهد. علاوه بر کميسيون حقوق بين­الملل، کميسيون آنسيترال  که زير مجموعة آنکتاد است نيز به اين فعاليت تدوين مي‌پردازد و کار قانومندی قوانين تجارت را انجام می‌‌دهد. کميسيون حقوق بين­الملل بيشتر به مسائل سياسی حقوق بين­الملل می‌‌پردازد و امور آنسيترال، بيشتر راجع به انتقال انرژی، شرکت­های چند مليتی و غيره است. کميسيون حقوق بشر هم به تدوين قواعدی می‌‌پردازد. برخی سازمان­های تخصصی هم نقش تدوين در موضوعاتی را دارند. مثلاً سازمان بين­المللی کار دربارة حقوق کار، يونسکودر زمينه فرهنگي و آموزشي خاص و غيره. برخی کنفرانس­ها نيز در زمينة تدوين قواعد اقدام کرده‌‌اند. البته بشر در طول تجربيات خود سازمان­های بين­المللی را تشکيل داد که شکل تکامل يافته همين گونه کنفرانس­هاست. عهدنامة جديد حقوق درياها در 1982 توسط يک کنفرانس خاص شکل گرفته است.  

مزايای تدوين عبارتند از:

1- حقوق بين­الملل را توسعه می‌­دهد.

2- موجب تشويق فعاليت­های علمی‌ می‌­شود.

3- ابهام حقوق بين­الملل را برطرف می‌­کند.