یک لفظی داریم که دو معنی دارد. شک داریم آیا هر دو معنی حقیقی است یا یکی حقیقی است و دیگری مجازی؟ اگر لفظی دو معنی داشته باشد دو حالت وجود دارد: 1- یا هر دو حقیقی 2- یا یکی حقیقی و دیگری مجازی است. در اینجا طبق اصل عدم اشتراک میگويیم یکی حقیقی است و یکی مجازی. علت و دلیل این اصل این است که اگر هر دو معنی حقیقی بود، مخاطب هیچ چیز نمیفهمد زیرا قرینهای وجود نداشت ولی حالا که یکی از معانی حقیقی و دیگری مجازی است، دست مخاطب باز است زیرا میتواند به سراغ راههایی که بوسیلة آن میتوان معنای حقیقی را از معنای مجازی تشخیص داد، برود و آنگاه اصالة الحقیقه را جاری میسازد و ميگوید معنای حقیقی منظور است.
نکته: تمام اصول فوق در یک اصل خلاصه میگردد یعنی به جای شش اصل میتوانیم یک اصل را بیان کنیم که مادر همۀ این شش اصل میباشد که عبارت است از اصالة الظهور.