یعنی بکار بردن لفظ در یک معنی. وقتی گفته می‏شود میز، منظور شیء میز است و این کار استعمال می‏باشد.

استعمال بر سه قسم است:

1.  استعمال حقیقی
2.  استعمال مجازی
3.  استعمال غلط

استعمال حقیقی یعنی بکار بردن لفظ در آن معنائی که لفظ برای آن معنا وضع شده است به عبارت دیگر یعنی استعمال لفظ در موضوع له  (ما وضع له)

به عنوان مثال کلمۀ مرد برای جنس مذکر وضع شده است. هر گاه به همین معنا بکار برده شود می‏گویند در معنای حقیقی استعمال شده است و حقیقت است.

استعمال مجازی یعنی استعمال لفظ در یک معنای دوم یعنی غیر از معنای حقیقی که این معنای دوم با معنای حقیقی ارتباط دارد و به این معنای دوم، معنای مجازی گفته می‏شود. به عبارت دیگر استعمال لفظ در غیر موضوع له (ما وضع له) استعمال مجازی نامیده می‏شود. مثلاً هر گاه به زنی به خاطر کاری که در خور مردان است و وی انجام داده باشد  بگویند مرد؛ در این مورد کلمه مرد در غیر ما وضع له  بکار برده شده است و مجاز است.

معمولاً به شخصی که ترسو است گفته می‏‏شود که وی مانند موش است و این در حالی است که موش در معنای حقیقی به نوعی حیوان گفته می‏شود و ما در معنای مجازی به فرد ترسو گفته‏ایم.

استعمال غلط يعني استعمال لفظ نه در معنای حقیقی و نه در معنای مجازی بلکه در معنایی بی‏ربط.

نکته: حقیقت و مجاز صفت لفظ است یعنی کلمۀ مرد برای جنس مذکر حقیقت و برای جنس مخالف آن مجاز است و معنا و استعمال را حقیقت و مجاز نمی‏گویند، بلکه می‏گویند: معنای حقیقی، معنای مجازی و استعمال حقیقی، استعمال مجازی.