پس از تقديم دادخواست، در جريان دادرسي و قبل از صدور رأي قاطع در مرحلة نخستين يا تجديدنظر درخواست تأمین خواسته مجاز مي‌باشد. در اين صورت، درخواست تأمين كه از همان دادگاه (شعبه) مرجوع اليه به عمل مي‌آيد، ممكن است بر روي برگ معمولي (و نه برگ دادخواست) يعني به موجب لايحه و حتي به دلالت ماده 503 ق.آ.د.مدنی به صورت شفاهي در جلسه مطرح شود كه در اين صورت بايد توسط دادگاه در صورت جلسه نوشته شده و به امضاي درخواست كننده برسد.

نكته: هرگاه پس از صدور رأي بدوي قابل تجديدنظر، درخواست تأمين خواسته شود مرجع صالح، در صورتي كه دادخواست تجديدنظر تقديم نشده، دادگاه صادر كنندة رأي  و در غير اين صورت، دادگاه تجديدنظر است زيرا با تجديدنظر خواهي صلاحيت دادگاه نخستين پايان مي‌يابد.

نكته: صدور قرار تأمين خواسته، به درخواست خواهان، در زمان توقيف دادرسي نيز امكان پذير است اما اگر مورد مشمول بندهاي الف، ب و ج ماده 108 ق.آ.د.منی. نباشد صدور قرار منوط به دادن تأمين است.

نكته: خواسته‌اي كه بايد تأمين شود بايد در درخواست تصريح شود. پس اگر خواسته وجه نقد است، ميزان آن و اگر عين معين است، تمام مشخصات آن بايد نوشته شود. هرگاه خواسته عين معين نباشد (براي مثال يك صد سكه بهار آزادي) چون معادل قيّمت آن از اموال خوانده قابل بازداشت است (ماده 123 ق.آ.د.مدني) قيّمت واقعي خواسته بايد مشخص شود. البته تعيين قيّمت واقعي خواسته نافي اختيار بند 4 ماده 62 ق.آ.د.مدنی. نيست.