شرط صفت (ماده 235 ق. مدني):

شرط صفت بر دو قسم است:   1- شرط كيفيت يا وصف

                    2- شرط كميت يا مقدار

1- شرط كيفيت (وصف):

مثال: اين كيسه برنج را خريدم به شرط اين كه طارم باشد.

بنابر ماده 235 ق. مدني ضمانت اجراي تخلف از شرط صفت در مورد كيفيت ايجاد فوري حق فسخ است الّا در مورد كلي في الذمه. در كلي في الذمه ابتدا شخص را الزام مي‌كنيم كه فرد متصّف به وصف مشروط را بدهد اگر نشد از شخص ديگري به خرج متعهد مي‌خواهيم اين كار را انجام دهد. اگر باز هم نشد، از حق فسخ به عنوان آخرين حربه، استفاده مي‌كنيم. بنابراين در كلي في الذمه، در اثر تخلف از شرط صفت، حق فسخ فوراً ايجاد نمي‌شود.

2- شرط كميت يا مقدار:

مثال: اين زمين را خريدم به شرط اين كه 1000 متر باشد يا مثلاً اين كيسه برنج را خريدم به شرط اين كه 20 كيلو باشد.

1.  در اموال تجزيه پذير (ماده384 ق. مدني): مثل برنج
2.  در اموال تجزيه ناپذير (مواد355-385 ق. مدني): مثل فرش و ملك

   شرط صفت (ماده 235 ق. مدني):

   شرط صفت بر دو قسم است:   1- شرط كيفيت يا وصف

                       2- شرط كميت يا مقدار

   1- شرط كيفيت (وصف):

   مثال: اين كيسه برنج را خريدم به شرط اين كه طارم باشد.

   بنابر ماده 235 ق. مدني ضمانت اجراي تخلف از شرط صفت در مورد كيفيت ايجاد فوري حق فسخ است الّا در مورد كلي في الذمه. در كلي في الذمه ابتدا شخص را الزام مي‌كنيم كه فرد متصّف به وصف مشروط را بدهد اگر نشد از شخص ديگري به خرج متعهد مي‌خواهيم اين كار را انجام دهد. اگر باز هم نشد، از حق فسخ به عنوان آخرين حربه، استفاده مي‌كنيم. بنابراين در كلي في الذمه، در اثر تخلف از شرط صفت، حق فسخ فوراً ايجاد نمي‌شود.

   2- شرط كميت يا مقدار:

   مثال: اين زمين را خريدم به شرط اين كه 1000 متر باشد يا مثلاً اين كيسه برنج را خريدم به شرط اين كه 20 كيلو باشد.

3.  در اموال تجزيه پذير (ماده384 ق. مدني): مثل برنج
4.  در اموال تجزيه ناپذير (مواد355-385 ق. مدني): مثل فرش و ملك