تعارض صريح: تعارضي است كه به طور واضح و روشن بين سيستم‌هاي حل تعارض دو يا چند كشور وجود دارد و قاضي به راحتي متوجه آن مي‌گردد.

تعارض صريح مثبت: تعارض است كه در آن هر كشور مطابق سيستم حل تعارض خود، حل قضيه مربوط را تابع قانون داخلي كشور خود مي‌داند براي حل اين تعارض معمولاً قاضي بر طبق سيستم حل تعارض مقر دادگاه، قانون دولت متبوع خود را حاكم بر قضيه مي‌داند.

تعارض صريح منفي: منظور تعارضي است كه در آن هر سيستم حل تعارض قوانيني حل قضيه مربوطه را تابع قانون كشوري غير از خود مي‌داند اين وضعيت در حقوق بين‌الملل خصوصي توليد احاله مي‌نمايد.