تقسیمبندی عقود بر اساس دوام: لازم و جایز و خیاری.
106- عقد لازم عقدی است غیر قابل فسخ مگر آنکه با خیارات فسخ نموده یا با اقاله آن را تفاسخ نمائیم.
107- اصل بر لزوم عقود است و امکان برهم زدن عقد امری استثنایی و خلاف اصل است.
108- اقاله تراضی طرفین منعقد کننده عقد است بر انحلال عقد اما اگر اقاله با حقوق افراد یا منافع عمومی در تعارض باشد اقاله نافذ نخواهد بود مانند اقاله عقد وقف و عقد نکاح و عقد ضمان.
109- شرط تعلیق انفساخ عقد (شرط فاسخ) نیز میتواند از علل قانونی فسخ عقد لازم باشد. شرط فاسخ نوعی اقاله معلق است.
110- عقد جایز عقدی است قابل فسخ مگر آنکه آنرا ضمن عقد لازم درج کرده یا ضمن عقد حق فسخ را اسقاط نمائیم.
1- برخی عقود جایز را به لحاظ ارتباط با نظم عمومی نمیتوان غیرقابل فسخ نمود مانند وعده نکاح(نامزدی).
2- عقد جایزِ غیرِ قابلِ فسخ هیچ گاه به عقد لازم تبدیل نمیشود و در هر صورت با فوت و حجر طرفین منحل میشود.
3- کلیه عقود اعم از لازم و جایز و ...... الزام آورند حتی اگر لازم نباشند.
111- عقد خیاری یکی از تقسیمبندیهای عقد لازم است و عقد خیاری نوعی عقد لازم است که در آن شرط خیار قرار داده شده است و میتوان در اثر شرط خیار، عقد را منحل کرد.
112- فایده تقسیم عقد به لازم و جایز علاوه بر تشخیص حدود الزام دو طرف، تأثیر فوت و جنون و سفه در انحلال قهری عقد است.