- برطبق ماده 10 قانون مدنی برای آنکه توافق و تراضی افراد در رابطه با یک دیگر معتبر و لازم الاتباع شناخته شود کافی است در قالب یکی از عقود اعم از عقود معین و حتی عقود نامعین موضوع ماده 10 قانون مدنی (قرارداد خصوصی) قرار بگیرند.

2- حقوق اشخاص بر دو قسم است، حقوق مالی و حقوق غیر مالی.

3- حق مالی داخل در دارایی فرد است اما حق غیر مالی خارج از دارایی فرد است.

4- حقوق مالی خود بر دو قسم است: حقوق مالی عینی (اصلی و تبعی) و حقوق مالی دینی یا حق شخصی، ذمی، طلب.

5- حقوق عینی قابل اسقاط هستند+ قابل نقل و انتقال هستند + قابل تبدیل به وجه نقد هستند + حقوقی مطلق هستند+ قابل توقیف به وسیله طلبکار هستند + متضمن حق تعقیب و تقدم‌اند.

6- اسقاط حق مالیِ عینی را اعراض می‌گویند. (اعراض ایقاع یک طرفه است) 

7-  اسقاط حق مالی دینی را ابراء گویند. ( ابراء ایقاعی دو طرفه است)  

8- کامل‌ترین حق عینیِ اصلی، مالکیت می‌باشد و محتمل است بر عین یا منفعت باشد.

9- مالکیت بر منفعت 3 مصداق دارد: عقد اجاره / صلح منافع / وصیت تملیکی نسبت به منافع.

10- حق ارتفاق حقی مالی است و موضوع آن عینِ غیرمنقول است. حق انتفاع نیز حقی مالی است و موضوع آن نیز عین است اعم از منقول یا غیر منقول.

11- حق تحجیر و حق شفعه نیز از حقوق مالی عینی محسوب می‌شوند و موضوع آنها نیز مال غیر منقول است.

12- وثیقه حق عینیِ تبعی می‌باشد و موضوع آن می‌تواند مال منقول یا غیر منقول باشد. وثیقه بر دو قسم است. وثیقه عینی و شخصی.