1.  به سرماية اين شركت‌ها سهم الشركه اطلاق مي‌گردد بر عكس تعاوني و سهامي كه به سرمايه سهام اطلاق مي‌گردد.
  2.  به اعضاي شركت در اين شركت‌ها شريك اطلاق مي‌شود بر عكس شركت‌هاي تعاوني و سهامي كه به اعضاي شركت سهامدار اطلاق مي‌گردد.
  3.  برخلاف شركت‌هاي سهامي عام و خاص كه قانونگذار حداقلي را در خصوص سرمايه شركت بيان نموده در اين شركت‌ها حداقل سرمايه بيان نشده است.
  4.  در هنگام تشكيل اين شركت‌ها سهم الشركة شركاء محتمل است مستنداً به مواد 96 و 118 ق.تجارت
  5.  چنانچه در هنگام تشكيل اين شركت‌ها سهم الشركه شركاء، سهم الشركة نقد باشد الزام قانوني بر آن است كه در هنگام تشكيل شركت همة سهم الشركه به طور نقد پرداخت گردد. بنابراين در مورد سهم الشركة نقدي تعهد به پرداخت وجود ندارد.
  6.  چنانچه سهم الشركة شركاء غير نقد باشد، اولاً: بايستي در هنگام تشكيل شركت تسليم گردد. بنابراين تعهد به تسليم وجود ندارد. ثانياً: بايستي سهم الشركه‌هاي غير نقد تقويم گردد. لازم به يادآوري است بر عكس شركت‌هاي سهامي عام و خاص كه جهت ارزيابي آورده‌هاي غير نقد، جلب نظر كارشناس الزامي است در اين شركت‌ها (تضامني، نسبي، با مسؤوليت محدود) تقويم سهم الشركه غير نقد مي‌تواند توسط خود شركاء هم به عمل آيد.
  7.  مستنداً به مواد 118 و 96 ق.تجارت شركت‌هاي تضامني، نسبي و با مسؤوليت محدود زماني تشكيل مي‌گردند كه سهم الشركة نقد تأديه و سهم الشركه غير نقد تقويم و تسليم شده باشد اما علي‌رغم نصّ صريح اين ماده برخي از حقوقدانان معتقدند شركت زماني تشكيل شده قلمداد مي‌گردد و همچنين زماني داراي شخصيت حقوقي مي‌شود كه شركت نامه و خود شركت به ثبت رسيده باشد.(ماده 195 ق.تجارت و قانون ثبت شركت‌ها).