1.  شركت‌هاي تجاري هميشه به موجب عقد به وجود مي‌آيند حال آنكه شركت‌هاي مدني محتمل است به موجب عقد به وجود آيند و يا به طريقي ديگر (مثل وراثت، اختلاط، ...).
  2.  شركت‌هاي تجاري عقدي لازمند حال آنكه شركت‌هاي مدني كه با عقد به وجود آمده‌اند عقدي جايزند.
  3.  شركت‌هاي تجاري واجد شخصيت حقوقي هستند حال آنكه شركت‌هاي مدني از وجود شخصيت حقوقي بي بهره اند.
  4.  شركت‌هاي تجاري داراي دارايي اختصاصي مخصوص به خود هستند و اين دارايي جداي از دارايي شخصي شركاست در حاليكه در شركت‌هاي مدني چون شركت واجد شخصيت حقوقي نيست داراي دارايي اختصاصي نيز نمي‌باشد.
  5.  در اغلب موارد اتخاذ تصميم در شركت‌هاي تجاري به اكثريت آراست حال آنكه در شركت‌هاي مدني در اغلب موارد اتخاذ تصميم به اتفاق آراء مي‌باشد.
  6.  در همة موارد شركت‌هاي تجاري داراي نام مخصوص به خود هستند حال آنكه در اغلب موارد شركت‌هاي مدني نام مخصوص به خود ندارند.