الف- بصورت يكي عوضين؛ مثل ← خانه‌ام را فروختم در مقابل پرداخت 20 سال نفقه خواهرم.

ب- بصورت شرط ضمن عقد؛ خانه‌ام را فروختم 50 ميليون تومان به شرط اينكه 20 سال نفقة خواهرم را پرداخت كني.

تعهد به نفع ثالث به محض عقد اصلي ايجاد مي‌شود. مگر اينكه براي آن اجلي در نظر گرفته شود، اصلاً براي ايجاد آن به قبول ثالث نياز نيست، حال اگر ثالث آن را قبول كرد، اثرش اينست كه تعهد در حق وي مستقر و لازم مي‌شود يعني ديگر حق رد آن را ندارد، حال اگر ثالث آن رد كرد، اصل تعهد از بين نمي رود بلكه متعهد بايد آن را براي متعهد له به جا بياورد.

نكته ← وجود و تعيين ثالث، هنگام انعقاد عقد ضروري نيست بلكه بايد هنگام ايجاد تعهد به نفع ثالث وجود داشته باشد و معين باشد. نظر دكتر كاتوزيان ماهيت حقوقي تعهد به نفع ثالث ذوجبتين يا دو وجهي است، تعهد مستقيم ناشي از عقد است، يعني ابتدا و تولد آن از قرارداد است ولي در مقابل ثالث، چون قبول وي را نمي‌خواهيم، ايقاع است.