تابعيت در لغت به معناي وابستگي است اما در اصطلاح حقوقي به معناي رابطه‌اي سياسي، حقوقي و معنوي است كه شخصي را به دولت معيني مرتبط مي‌سازد.

در رابطه با تابعيت نكات زير قابل توجه است:

الف) طرفين اين رابطه شخص و دولت هستند.

ب) اين رابطه يك رابطه سياسي است.

ج) اين رابطه يك رابطه حقوقي است.

نكته: رابطه تابعيت ميان فرد و دولت يك رابطه قانوني است.

ـ پيرامون تابعيت سه اصل مطرح شده است:

1. هر فردي بايد داراي تابعيت باشد (اصل لزوم تابعيت، نفي بي‌تابعيتي)

نكته: اشخاصي كه بدون تابعيت هستند اصطلاحاً آپاتريد ناميده مي‌شوند.

2. هيچ كس نبايد بيش از يك تابعيت داشته باشد (اصل وحدت تابعيت)

3. تابعيت يك امر هميشگي و زوال‌ناپذير نمي‌باشد (اصل تغييرپذيري تابعيت)

نكته: تنها عامل و مشخص‌كننده و اعطاكننده تابعيت اراده دولت است.