دو جانبه ـ چند جانبه ـ همه جانبه.

مكان مذاكرات: در صورت بحراني نبودن روابط كشورها، مذاكرات دو جانبه و چند جانبه معمولاً در پايتخت يكي از كشورهاي طرف اختلاف و يا به طور نوبتي در يكي از پايتخت‌ها صورت مي‌گيرد.

ـ مدت مذاكرات: برخي داراي سقف زماني مشخصي‌اند اما برخي ديگر مقطعي هستند و زمان مشخصي ندارند.

مساعي جميله (پايمردي): تلاش دوستانه دولت يا شخص ثالثي است كه قصد دارد با فراهم كردن زمينه‌هاي گفتگو و تبادل‌نظر كشورهاي در حال اختلاف را به توافق برساند.

ميانجيگري: دخالت يك كشور يا شخص ثالث در حل اختلافات بين‌المللي است كه ديرينه‌اي بس طولاني دارد.

 

خصوصيات ميانجيگري:

الف) اقدامي داوطلبانه است

ب) اقدام و فعاليتي فعال است

ج) توسط يكي از تابعين حقوق بين‌الملل صورت مي‌گيرد

د) اقدامي در جهت دستيابي بر زمينه‌هاي توافق و رفع اختلافات موجود است.

ن) به درخواست طرفين اختلاف و يا به پيشنهاد يك دولت يا شخص ثالث صورت مي‌گيرد.

 

انواع ميانجيگري:

از لحاظ كاربردي كه در حفظ صلح و امنيت بين‌المللي دارد:

الف) به منظور حل اختلافاتي كه هنوز منجر به جنگ نشده است

ب) به منظور حل اختلافاتي كه باعث ايجاد جنگ بين طرفين اختلاف شده است

از لحاظ وظايفي كه ميانجي به عهده مي‌گيرد:

الف) ميانجيگري ارتباطي

ب) ميانجيگري پيشنهاددهنده

ج) ميانجيگري تضمين‌دهنده

تحقيق: يك روش مسالمت‌آميز است كه در مواردي به كار گرفته مي‌شود كه ريشه‌يابي يك اختلاف نياز به بررسي كيفيت و چگونگي وقايع پيشين داشته باشد.

سازش يا آشتي: يكي از روش‌هاي نسبتاً جديد در زمينه حل‌وفصل مسالمت‌آميز اختلافات بين‌المللي به شمار مي‌آيد اين روش نخستين بار در معاهده 1909 بين آمريكا و كانادا و متعاقب آن در سال 1911 در معاهدات منعقد، بين آمريكا يا فرانسه و انگلستان پيش‌بيني شد.