منابع حقوق بينالملل:
از ديد موافقتنامه لاهه 1907: موافقتنامههاي بين دولتي (معاهده) ـ قواعد و اصول كلي حقوق بينالملل ـ اصل عدل و انصاف
از ديد اساسنامه ديوان بينالمللي دادگستري 1945: معاهدات ـ عرف بينالمللي ـ تصميمات قضايي ـ نظرات برجستهترين حقوقدانان بينالمللي ـ عدل و انصاف با توافق طرفين.
تعريف عرف بينالمللي:
قاعدهاي است كه به دنبال تكرار رفتارهاي يكسان شكل گرفته و ايجاد التزام كرده باشد. عرف مستمراً مانند ابزاري در ايجاد قواعد كلي نقش اساسي و مهمي در مجموعه قواعد متون بينالملل ايفا كرده است.
شرايط وجودي عرف بينالملل:
عنصر معنوي: وقتي ميتوان ترك فعل را عرف بينالمللي تلقي كرد كه ترك آن آگاهانه بوده و دولت ممتنع خود را مكلف به ترك آن فعل با عمل دانسته باشد.
عنصر مادي: از منظر مدت ـ از منظر تعدد و رفتارها ـ از نظر عدم تساوي ارزش رفتارها
انواع عرف: جهاني ـ منطقهاي